Hukuki sorun burada karşımıza çıkıyor: Haksız olan kişinin davasını
kabul edip toplum ve taraflar için faydasız olduğu açık hale gelen evlilik
için boşanma kararı mı verilecek yoksa haklı olmakla birlikte fiilen bitmiş,
yararsızlığı kanıtlanmış bir evliliğin haklı ya da kusurlu olan taraf böyle
istiyor diye kağıt üzerinde ve elbette hukuk nezdinde sürmesine mi
karar verilecek?
Davada görülen olayların yanı sıra toplanan deliller ve dinlenen
tanıklar da kanun koyucunun davalının itiraz hakkını kötüye kullanıp
kullanmadığının değerlendirilmesi için kendi içlerinde önem
taşımaktadırlar. Uygulamada karşılaştığımız davalar ve Yargıtay kararları
birlikte değerlendirdiğinde aşağıda sayacağımız sebepler davalının itiraz
hakkının kötüye kullanılmasının ne demek olduğunu açıklamaya yeterli
olabilir.
İtiraz hakkının kötüye kullanılması niteliği
Evlilik birliği temelinden sarsılmış, açılmış olan boşanma davasında
davacının kusuru daha ağır, davalı açılan davaya kötü niyetli olarak itiraz
ediyor ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından
korunmaya değer bir yarar kalmamış ise hakim tarafların boşanmalarına
karar verebilir.
İtiraz hakkından bahsediyor isek teknik olarak bu üç unsurun bir arada
olması şartı aranır. Ancak maddede geçen itiraz Amerikan filmlerinden
aşina olduğumuz gibi “İtiraz ediyorum Sayın Yargıç!” repliğinden ibaret
değildir. 4721 sayılı Kanunun 166. maddesinin 2. fıkrası hükmünde
düzenlenen itiraz en teknik tanımlamayla itiraz değil bir
“def’i”
dir.
1
Yani
davalının aslında kusuru olmasına rağmen bu evliliği sona erdirmekten
kaçınmasına imkân veren bir haktır. Burada davalı özel bir nedenle
boşanma davasına konu evliliği sonlandırmaktan kaçınma hakkı vardır.
B O Ş A N M A D A V A L A R I N D A D A V A L I N I N İ T İ R A Z H A K K I V E B U H A K K I N S I N I R L A R I
79
Ü N S E V E R
X X X
1
Boşanma Tazminat ve Nafaka Hukuku, Ömer Uğur GENÇCAN, S. 295, Yetkin Yayınları, Ankara 2008.
