Yani bu gibi durumlarda şirket yöneticileri doğrudan olmasa da, şirketin
açacağı rücu davası nedeniyle sorumlulukları söz konusu olabilecektir.
Bununla birlikte 6102 sayılı TTK’nın 361. maddesi ile anonim şirket
yönetim kurulu üyelerine, şirkete verecekleri zararların güvencesi olarak,
zarar sigortası yaptırma imkânı getirilmiştir. Ancak, bu sigortanın isteğe
bağlı olduğunu vurgulamakta fayda vardır. Zira yasa koyucu, zarar
sigortasını zorunlu hale getirmekten imtina etmiş, hatta bu düzenlemenin
getirilip getirilmemesi noktasında dahi çekingen davranmıştır.
1
Şirkete karşı sorumluluk ve sorumluluğu
sona erdiren ibra
Burada belirtilmesi gereken diğer bir konu da, 6102 sayılı TTK’da
düzenlenen ibra müessesesi eski ticaret kanununda da olduğu üzere,
sorumluluğu ortadan kaldıran hallerden biri olduğudur. Şirket genel
kurulunun, sorumluluktan ibraya ilişkin kararı, ibranın kapsadığı
açıklanan maddî olaylara ilişkin olarak, şirketin, ibraya olumlu oy veren
ve ibra kararını bilerek payı iktisap etmiş olan pay sahiplerinin dava
hakkını kaldırır. Diğer pay sahiplerinin dava hakları ibra tarihinden
itibaren altı ay geçmesiyle düşer. Söz konusu ibra kararı yapılacak diğer
bir genel kurul kararıyla ortadan kaldırılamayacak, ancak genel kurulda
alınmış olan ibra kararına karşı iptal davasının açılabilmesi mümkündür.
Şirket yöneticilerinin, şirketin kuruluşundan ve sermaye
artırımından doğan sorumlulukları, şirketin tescili tarihinden
itibaren dört yıl geçmedikçe sulh ve ibra yoluyla kaldırılamaz.
Bu sürenin geçmesinden sonra da sulh ve ibra ancak genel
kurulun onayıyla geçerlilik kazanır. Bununla beraber, esas
sermayenin onda birini, halka açık şirketlerde yirmide birini
temsil eden pay sahipleri sulh ve ibranın onaylanmasına karşı
iseler, sulh ve ibra genel kurulca onaylanmaz.
Ş İ R K E T B O R Ç L A R I N D A N V E İ Ş L E M L E R İ N D E N D O L A Y I Ş A H S İ S O R U M L U L U K L A R
89
Ü N S E V E R
X X X
6102 sayılı
Türk Ticaret
Kanununun
(TTK) 559.
maddesi
1
Soner ALTAŞ, Yeni Türk Ticaret Kanununa Göre Anonim Şirketler, Ankara 2011, s. 147
